Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
sobota, 20 kwietnia 2024 09:05

Granulat PCV – kompendium wiedzy o polichlorku winylu

Trudno jest sobie wyobrazić współczesny świat bez butelek, pojemników, rur, wykładzin, strzykawek, dachówek, folii, izolacji kablowych, profili budowlanych, płyt i innych tego rodzaju materiałów. Co łączy wszystkie wymienione produkty? Każdy z nich jest wykonany z PCV. Jest to jedno z najbardziej uniwersalnych tworzyw sztucznych. Co to jest PCV? W jaki sposób się go otrzymuje? Jakie są typy PCV? Jakie ten materiał ma wady i zalety? Postaramy się odpowiedzieć na te wszystkie pytania.
  • 01.03.2019 13:00
  • Autor: Materiał partnera
Granulat PCV – kompendium wiedzy o polichlorku winylu

Czym się różni PCV od PVC?

Wszyscy bardzo dobrze znają skrót PCV, który jest bardzo popularny jako nazwa tworzywa. Wykonuje się z niego między innymi: pewne materiały budowlane oraz elementy wyposażenia wnętrz. Mogą być to na przykład: okna PCV, rury PCV, płyty PCV. Można by to wyliczać bardzo długo. Dlaczego, gdy szukasz przykładowo okien zrobionych z takiego materiału, powinieneś wpisać zwrot PVC? Z tego względu, że skrót PCV jest całkowicie błędny i nie da się go znaleźć w nazewnictwie międzynarodowym. Polichlorek winylu ma dwa właściwe skróty. Pierwszy z nich to PVC (z angielskiego Poli Vinyl Chloride). Natomiast drugi to PCW, czyli polichlorek winylu. Powszechnie stosowany skrót PCV jest bardzo prawdopodobnie omyłkowym przekształceniem polskiego skrótu. Niestety nazwa PCV jest już tak mocno utrwalona w świadomości Polaków, że część producentów materiałów wykonanych z PCV lub PCW, świadomie stosują nazwę PCV, aby dopasować się do ogólnie funkcjonującej niewłaściwej nazwy tego tworzywa.

Granulat PCV i jego historia

Należy jednak zacząć od historii tego tworzywa. Jego odkrycie zostało przypisane francuskiemu chemikowi oraz fizykowi Henri-Victorowi Regnault’owi, który w 1835 roku otrzymał biały proszek. Zaczęto go nazywać później polichlorkiem winylu. Z początku uczeni nie mieli pewności, co to jest za tworzywo oraz w jaki sposób może być wykorzystywane. To spowodowało, że granulat PCV został zapomniany na wiele lat. Następnym, niewielkim krokiem, aby spopularyzować to tworzywo, było opatentowanie w 1912 roku metody wytwarzania żywic ze związków winylowych. Zrobił to niemiecki chemik dr Fritz Klatte. Otrzymane przez niego tworzywo miało silne właściwości termoplastyczne. Charakteryzowało się odpornością na wiele rodzajów rozpuszczalników. Ostatecznie granulat PCV został popularny dopiero w latach trzydziestych XX wieku. Wtedy w Niemczech i w USA otwierano pierwsze fabryki masowo produkujące polichlorek winylu. Współcześnie nie brakuje producentów także w Polsce – http://www.firmaskowronski.pl/108/granulaty-pvc-2. Dzięki temu granulat PCV stał się najpopularniejszym materiałem syntetycznym.

--- Artykuł sponsorowany ---